Αριστοτέλης Δημ. Καλλής: Ποιο είναι το παρόν; Ήρθε η ώρα των μεγάλων αποφάσεων για όλους μας

“Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας, που μας πνίγει από παντού, παρηγοριέμαι ότι κάπου, σε κάποιο καμαράκι, κάποιοι πεισματάρηδες αγωνίζονται να εξουδετερώσουν τη φθορά”.
Οδυσσέας Ελύτης…

Τον τελευταίο καιρό, αφού σιγουρέψαμε σε μεγάλο βαθμό, ότι θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε σαν κράτος και έθνος, μου δίνεται η εντύπωση ότι οι ομοϊδεάτες μου, στο χώρο της Νέας Δημοκρατίας, παλαιότεροι και νεότεροι, κάποιοι με σύντομα περάσματα από διάφορους άλλους πολιτικούς σχηματισμούς και άλλοι που θέλουν την...
Νέα Δημοκρατία κομμένη και ραμμένη στα εκάστοτε μέτρα τους, προσπαθούν να εκβιάσουν και να επιβάλουν καταστάσεις και αποφάσεις στο χώρο των αυτοδιοικητικών εκλογών.

Οι αντίπαλοι του παρελθόντος έγιναν «παιδιά της Νέας Δημοκρατίας» και αυτοί που εξελέγησαν πριν τρία χρόνια επιχειρηματολογώντας εναντίον των «σημερινών εκλεκτών» βιάζονται να εδραιωθούν, γλύφοντας αυτούς που έφτυναν πριν λίγο καιρό. Ανεπίσημα χρίσματα, συνωμοτικές κινήσεις, όταν το επίσημο κόμμα διστάζει να πάρει θέση , μια νομαρχιακή κακέκτυπο franchise της κεντρική διοίκησης , πολιτευτές πασπαρτούπου αφού συμπλήρωσαν το βιογραφικό τους με όλες τις ειδικότητες (πλην αυτής του Ιερέα) δοκιμάζουν κάτι πιο ανώδυνο και άλλοι που μετά από περάσματα υποτέλειας σε διάφορους πολιτικούς χώρους, διαγράφουν ομόκεντρους κύκλους και δεν ντρέπονται να τους ολοκληρώνουν ψιθυρίζοντας: «πάλι με χρόνους και καιρούς, πάλι μαζί σας είμαι». Από κοντά και οι πανταχού παρόντες αυτουργοί, που δημιουργούν και εκτρέφουν «κλώνους» που αναδεικνύουν το «ψώνιο» σε δεξιότητα, την «τεμπελιά» σε ικανότητα και το «θράσος» σε θαρραλέα στάση .

Ποιο είναι το παρόν; Οι πολιτικοί γυρολόγοι που μετασχηματίζονται για να επιζήσουν στο νέο περιβάλλον; Οι αργόσχολοι και οι άνεργοι από πεποίθηση και όχι από ανάγκη που περιφέρουν ην ύπαρξη τους στα πολιτικά και κομματικά γραφεία, ευελπιστώνταςσε ανώδυνη και πολλές φορές ύποπτη εξέλιξη; Τα φοβικά ανθρωπάκια που κρύβονται πίσω από πολιτικές πλάτες; Ή μήπως οι υπόδικοι, όχι αποκλειστικά της Δικαιοσύνης, οι οποίοι περιφέρουν το κατηγορητήριο που τους βαραίνει για να πείσουν ότι η εξάρτηση τους θα είναι εξασφαλισμένη; Ευτυχώς οι περισσότεροι είναι ευδιάκριτοι, γιατί ξέχασαν να βγάλουν το καρτελάκι που γράφει ότι είναι έτοιμοι και πρόθυμοι για όλα… Επί πλέον είναι και Γνωστοί… γιατί είναι αυτοί οι ίδιοι, που δεν ζήτησαν «συγνώμη» από τους ψηφοφόρους τους, τόσο για την ανυπαρξία τους όσο και για την ασυνέπεια «λόγων και έργων». Πάνω από όλα όμως είναι ένοχοι: Γιατί αν μας εξαπάτησαν με πλήρη επίγνωση των πράξεων τους, θεωρούνται τουλάχιστον πολιτικοί απατεώνες. Και αν το έκαναν επειδή πλανήθηκαν, είναι ανάξιοι να διοικήσουν και… αξίζουν –μόνο- τον σεβασμό που δικαιούνται οι αφελείς …. μιας και οι άλλοι (οι ισχυροί) ανταμείβονται από τουςισχυρότερους….

Θα περίμενα περισσότερη λεβεντιά από τη νεαρής ηλικίας ηγεσία του κομματικού μηχανισμού της Νέας Δημοκρατίας και βέβαια περισσότερη ειλικρίνεια. Όπως θα περίμενα περισσότερο θάρρος από τους Βουλευτές μας, οι οποίοι φαίνεται ότι προσκολλώνται σε πολιτικά θραύσματα του παρελθόντος που δεν γνωρίζουν όρια. Το γεγονός ότι ο Πρωθυπουργός τους αναγνώρισε λεβεντιά για τη συμμετοχή στο θαύμα που εξελίσσετε δεν τους απαλλάσσει από τη ευθύνη, αφού η δεδομένη –πλέον- ανεξαρτησία του εκλογικούσώματος θα τους συντρίψει και θα τους κατατάξει στους μικρούς, που δεν θα έχουν λόγο ύπαρξης ή αναφοράς. Το απενοχοποιητικό παραμύθι ότι «θα κάνω ότι μου ζητήσει το κόμμα» δεν συνάδει σε εξέχουσες προσωπικότητες που «άγουν» τις μάζες, γιατί έτσιχάνουν το πλεονέκτημα του σεβασμού. Ακολουθείς κάποιον είτε γιατί τον φοβάσαι είτε γιατί τον σέβεσαι. Δεν τους φοβούνται και πολύ περισσότερο δεν τους σέβονται (και το εισπράττουν, όποτε τολμούν να εμφανιστούν στον κόσμο). Αν δεν σπάσουν (έγκαιρα) τοκέλυφος της «αυτοπροστασίας» για να αντιληφθούν την ανησυχία που μετατρέπεται αργά-αργά σε οργή και θυμό, τότε θα πρέπει να γνωρίζουν, ότι δεν θα έχουν προσφέρει ούτε το ελάχιστο από αυτά που το Σύνταγμα ορίζει σαν χαρακτηριστικά της ιδιότητας του Βουλευτή , οπότε και δεν θα έχουν λόγο ύπαρξης

Ήρθε η ώρα των μεγάλων αποφάσεων ! Ήρθε η ώρα οι φθαρμένοι που ολοκληρώνουν τον κύκλο τους να εξαφανιστούν σβήνοντας από τον πίνακα τα ονόματα τους. Ας φροντίσουμε να είμαστε μακριά τους για να μην έχουμε κοινή τύχη. Για εμάς η Κορινθία και η Πελοπόννησος είναι το σπίτι μας για τους άλλους είναι αντικείμενο επαγγελματικού ενδιαφέροντος. Η ιστορία ανταμείβει αυτούς που τόλμησαν την κατάλληλη στιγμή… Αν το κόμμα μας θέλει να συνεχίσει να οδηγεί, θα πρέπει πρώτα να μάθει να βηματίζει δίπλα καιμπροστά από τα πλήθη και τις ιδέες και επιτέλους θα πρέπει αυτοί οι λίγοι και γραφικοί που κάνουν συνήθως τη μεγάλη ζημιά, να πάψουν να περιφέρουν την Νέα Δημοκρατία σαν νύφη ευκαιρίας, ξεφτιλίζοντας την.

Αυτή τη φορά –λοιπόν- είμαστε απέναντι ! Συντροφιά με άλλους γνήσιους Νεοδημοκράτες που δεν τους ακινητοποιούν βαρίδια από το παρελθόν και στελέχη από άλλους πολιτικούς χώρους με τους οποίους μας ενώνουν κοινές ανησυχίες και οράματα. Απέναντι όχι στη Νέα Δημοκρατία, αλλά σε αυτούς, τους κακόμοιρους και μεμψίμοιρους που περιμένουν ολίσθημα του Σαμαρά για να χαρούν. Απέναντι σε αυτούς τους λαλίστατους στα μέσα μαζικής επικοινωνίας και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που ξεπερνούν το θαύμα που εξελίσσεται. δεν ξεχνούν όμως να μας ενημερώνουν για τις κινήσεις τους όλο το 24ωρο (π.χ. …. Στη τουαλέτα… χαρούμενος). Απέναντι σε αυτούς που δεν γνωρίζουν ή ξεχνούντο 1.5 δις από το πλεόνασμα που επιστρέφεται στους δικαιούχους μετά από τόσα χρόνια λιτότητας ή το γεγονός ότι σήμερα μια ακτινογραφία θώρακος κοστίζει στον ασφαλισμένο λιγότερο από 50 λεπτά…

«Θα βαφτίσουμε το συμβιβασμό θρίαμβο» είπε κάποτε ο κ. Σαμαράς. Και αν αυτός το ξεχνά, εμείς οι φίλοι του είμαστε εδώ για να του το θυμίζουμε, γιατί αν φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, το οφείλουμε στο γεγονός ότι δίναμε σε κάποιους λευκές επιταγές και αυτοί τις προεξοφλούσαν όσο-όσο για δικό τους όφελος. Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά, δεν έχουμε το δικαίωμα να συμβιβαστούμε. Έχουμε όμως την υποχρέωση να υπερβούμε τους εαυτούς μας και να χτίσουμε τη Ελλάδα, την Πελοπόννησο και την Κορινθία των ονείρων μας με καινούργια εργαλεία , γιατί «οι καιροί ου μενετοί».

Αριστοτέλης Δημ. Καλλής.

(Ο Αριστοτέλης Δημ. Καλλής, ζει και εργάζεται σαν ιατρός στη Νεμέα, διετέλεσε Πρόεδρος της Κοινότητας Νεμέας την περίοδο 1990-1994, Αντιπρόεδρος της ΝΟΔΕ Κορινθίας την ίδια περίοδο και είναι διαρκώς μέλος της ΔΗΜΤΟ Νέας Δημοκρατίας Νεμέας).

Σχόλια